Dit is een heel ongewone geschiedenis: de geschiedenis van het vrouwtje dat van tijd tot tijd zo klein werd als een theelepeltje. Hoe dat precies kwam, wist ze zelf eigenlijk ook niet. Het gebeurde zomaar ineens, en meestal juist als het haar helemaal niet goed uitkwam. Bijvoorbeeld als ze een grote stapel pannenkoeken moest bakken of als ze op het zoontje van de buurvrouw moest passen, en soms iets veel moeilijkers. Niemand wist eigenlijk wat er precies met het vrouwtje aan de hand was, hoewel sommige mensen toch wel merkten dat er vreemde dingen gebeurden. En dat maakte de zaak nog moeilijker, want voor geen goud wilde het vrouwtje dat haar geheim zou uitlekken. 'Wie niet groot is, moet slim zijn' zal ze wel dikwijls gedacht hebben en misschien verbaasde het theelepelvrouwtje zich zélf wel het meest om de malligheden die ze soms moest uithalen om zonder kleerscheuren uit haar avonturen tevoorschijn te komen. Maar tot vandaag is niemand, behalve de dieren en dat ene kleine meisje (en haar eigen man natuurlijk), te weten gekomen hoe precies de vork aan de steel zat met dat slimme vrouwtje dat soms zo klein werd als een theelepeltje.